Πειραζει...που οταν χαμηλωνουν τα φωτα..ονειρευομαι;
Πειραζει που μεσα απ τους ισκιους...βρισκω το ουρανιο τοξο..πολεμαω με δρακους...και τους νικαω...για σενα;
Πειραζει που ακολουθω τις πεταλουδες σε μυστικα μονοπατια του ουρανου...και απο κει στελνω μηνυματα...σε αγαπημενους;
Πειραζει που για μενα ολα εχουν ψυχη...κι ας ειναι κρεμασμενα απο κλωστη;
Πειραζει, που μαζευω μικρες στιγμες, στιγμουλες....γιατι για μενα αυτο ειναι ευτυχια;
Πειραζει που περιμενω μ'ανυπομονησια..ολα οσα θελω να ρθουν;
Πειραζει που οσο δυνατη κι αν φαινομαι ερχονται στιγμες...που νιωθω αδυναμη..και πληγωμενη;
Και οταν εχω δικιο..ολοι θελω να μ'ακουνε...και κανω ο,τι ειναι δυνατο γι'αυτο ...πειραζει;
Ομως,οταν κανω λαθη..δεν ειναι αναγκη να μιλανε ολοι μαζι.Κανενας δεν ειναι τελειος...